1. Powstanie między małżonkami rozdzielności majątkowej; otrzymywane wynagrodzenie za pracę od tej pory jest Twoim wynagrodzeniem. Poczynione oszczędności pozostają w Twojej dyspozycji, nie będziesz się nimi musiał dzielić ze współmałżonkiem; możesz podzielić dotychczas zgromadzony majątek;
2. Małżonkowie pozostający w separacji nie dziedziczą po sobie;
3. Wzmianka o separacji jest wpisywana do aktu małżeństwa, jest ona widoczna na zupełnym odpisie aktu małżeństwa;
4. Zostaje uchylone domniemanie, że dziecko urodzone przez żonę pozostającą w separacji jest dzieckiem męża;
5. Małżonkowie nie mogą zawrzeć nowego związku małżeńskiego;
6. Nie jest możliwy powrót do nazwiska noszonego przed zawarciem małżeństwa;
7. Małżonkowie nadal zobowiązani są do wzajemnej pomocy i dostarczania środków utrzymania;
8. Brak solidarnej odpowiedzialność małżonków za zobowiązania zaciągnięte dla zaspokojenia potrzeb rodziny;

Na skutek separacji nie ustaje prawo drugiego małżonka do zasiłku pogrzebowego.

Separacja też co do zasady nie zwalnia małżonków od zachowania wierności wobec siebie.

Separacja sądowa jest orzekana jeżeli rozkład pożycia jest zupełny, a nie trwały. Zatem nasuwa się kilka pytań. Czy w trakcie trwania separacji orzeczonej przez sąd można mieć legalnie nowego partnera? Czy nowy związek będzie traktowany jako zdrada?

Zgodnie z orzeczeniem Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 9 września 2009 r., sygn.akt.: ACa 565/09 wskazał, żę: ” Małżonków po orzeczeniu separacji nie obowiązuje już art. 23 k.r.o. Dyskusyjne jednak jest twierdzenie, że małżonkowie pozostający w separacji nie są obowiązani do wzajemnej wierności. Skoro sensem istnienia instytucji separacji jest restytucja związku małżeńskiego, a obowiązek wierności może znacznie pomóc w realizacji tego celu – w każdym razie z pewnością nie zaszkodzić – obowiązek wierności powinien ciążyć na małżonkach”. Przy separacji często zakłada możliwość uratowania związku małżeńskiego.

Reasumując, jeśli małżonek po orzeczeniu separacji tworzy nowy związek, powinien liczyć się z ryzykiem orzeczenia rozwodu z jego wyłącznej winy.

Separacja to instytucja podobna do rozwodu, lecz nie kończąca definitywnie małżeństwa. Separacja to taki przedsmak rozwodu. Mówi się, że separację jest łatwiej uzyskać niż rozwód. Przesłanką orzeczenia separacji jest zupełny rozkład pożycia małżeńskiego. Przy separacji nie trzeba wykazywać, iż rozkład jest trwały. Co ważne, separacji nie sprzeciwia się fakt, iż z pozwem wystąpił małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia.

Z mojej praktyki wynika, iż te osoby, które składają pozwy o separację, często w trakcie postępowania sądowego zmieniają swoje żądanie na orzeczenie rozwodu. Jednak orzeczenie separacji przez sąd, nie uniemożliwia wystąpienie w przyszłości z pozwem o rozwód.

Sąd nie orzeknie separacji w dwóch przypadkach:

– gdy orzeczenie separacji byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego np. jeden z małżonków jest ciężko chory;

– gdy wskutek separacji miałoby ucierpieć dobro małoletnich dzieci małżonków.

Skutkiem separacji jest m.in. ustanie wspólnoty majątkowej małżeńskiej.