Adopcja pod względem prawnym to uznanie obcego biologicznie dziecka za własne. Pamiętajmy, iż głównym i nadrzędnym celem w tym procesie jest dobro dziecka. Przysposobić można jedynie osobę małoletnią, czyli taką, która nie ukończyła jeszcze 18 roku życia i nie wstąpiła w związek małżeński. Jeśli dziecko ukończyło 13 lat, wymagana jest jego zgoda do orzeczenia adopcji. Odstąpienie od tej reguły jest jedynie wtedy gdy traktuje już przysposabiających jako swoich rodziców lub nie jest do tego zdolne.

Z perspektywy zwykłego człowieka pragnącego dziecka wydaje się to banalnie proste, ale… Mamy po jednej stronie dziecko, bezradne często po traumach, zawsze potrzebujące pomocy. Po drugiej stronie zaś dorosłych: czasami kochających dziadków, ciocię, czy starsze rodzeństwo…lub całkiem obce osoby. Wierzymy, że stworzą dobre miejsce, przyjazny dom, bezpieczną przystań.

Nie zawsze to tak działa, w większości działa to całkiem inaczej. Porzucony maluszek nie zawsze jest okazem zdrowia, czasami jest po różnych przejściach, także złych doświadczeniach. Nowi rodzice nie zawsze są świadomi z czym taka adopcja się wiąże. Jest to bardzo poważna decyzja a nie zakup zabawki w sklepie z zabawkami, pluszowego misia z pozytywką, ani cudnej lali, którą będziemy stroić w coraz to piękniejsze ubranka. Pozytywka mogła się zepsuć, środek misia też nie taki mięciutki, a lala nie chce się stroić w ubranka.

Zatem od początku…..jak adopcja wygląda pod względem prawnym.

Adopcja kwestie prawne

Jak to wygląda od strony prawnej? art. 121 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. kodeks rodzinny i opiekuńczy t.j Dz. U. z 2017, poz. 682, dalej: kodeks rodzinny i opiekuńczy.

W Polsce wyróżnia się 3 formy przysposobienia:

Przysposobienie całkowite

określane także anonimowym i wiąże dziecko z nową rodziną w sposób zupełny i nierozerwalny, natomiast z rodziną biologiczną zrywane są wszelkie więzy. Podejmując decyzję o przysposobieniu całkowitym należy pamiętać, że jest ono nierozwiązywalne. Uwagę tutaj zwracamy, iż dziecku nadaje się nową tożsamość. Adopcja całkowita objęta jest pełną tajemnicą. Dziecko adoptowane otrzymuje pełne prawa, takie jak dziecko, które urodziło się w danej rodzinie łącznie z prawem dziedziczenia. Przysposobienie całkowite, chroni najszerzej rodzinę adopcyjną i pozwala stworzyć relacje i silne więzi emocjonalne miedzy dzieckiem a jego rodzicami adopcyjnymi.

Przysposobienie pełne

najczęściej spotykane w Polskich sądach. Jest tak wtedy, gdy dziecko zostaje w pełni włączone do nowej rodziny. Co więcej zostaje ono związane z krewnymi adoptujących je osób. Tutaj również dziecko uzyskuje prawa i obowiązki wynikające z pokrewieństwa w stosunku do krewnych nowych rodziców czyli prawo do dziedziczenia czy alimentacji. Istotnym aspektem jest fakt, że relacje prawne łączące dziecko z jego rodziną naturalną ulegają zerwaniu. Spotykamy się z taka sytuacją gdy rodzice biologiczni dziecka zostają pozbawieni praw rodzicielskich. Wygasają zatem jego prawa i obowiązki względem biologicznych krewnych, jak również tych krewnych wobec niego. W tej formie adopcji po ukończeniu pełnoletności dziecko może wnieść wniosek o ujawnienie rzeczywistego aktu urodzenia, a co za tym idzie, poznać swoją pierwotną tożsamość.

Przysposobienie niepełne

powoduje powstanie luźniejszych relacji rodzinnych. Powstające więzi prawne łączą jedynie dziecko i jego nowych rodziców. Trzeba zwrócić uwagę na to, że nie powoduje integracji prawnej z krewnymi adoptujących małżonków. Jest ono nadal związane z biologicznymi krewnymi, np.: z siostrami, braćmi, babciami, dziadkami, ciociami, wujkami. W praktyce ta forma przysposobienia występuje rzadko. W okresie małoletności adoptowanego może ulec przekształceniu w przysposobienie pełne, może też zostać rozwiązane pod warunkiem, że nie ucierpi na tym dobro dziecka.

Jeżeli są Państwo na początku drogi, a może już podjęliście decyzję? Zapraszamy do naszej Kancelarii na każdym etapie sprawy.